Tiffany en Glas in lood
Louis Comfort Tiffany ( New York 18 februari 1848 tot 17 janauri 1933) was een Amerikaanse glaskunstenaar en ontwerper. Hij is met name bekend door zijn gebrandschilderd glas en zijn lampen in art-nouveau- en art-decostijl.
Deze lampen zijn vrij populair onder verzamelaars en de prijs van een zeldzame originele Tiffanylamp kan oplopen tot een miljoen dollar. Deze veilingprijzen worden veroorzaakt door de toenemende populariteit van deze lampen bij beroemde en welgestelde verzamelaars.
In 1894 vroeg Tiffany een patent aan op zijn beroemde Favrile glass, een versmelting van normaal opaliserend wit glas en helder antique gekleurd glas (het type glas dat al eeuwen gebruikt wordt in glas in loodramen. Men heeft in die tijd geprobeerd deze twee typen glas te combineren door verhitting maar de resultaten waren nagenoeg altijd saai en oninteressant. Na veel experimenteren is Tiffany erin geslaagd tot wel vijf verschillende kleuren te mengen waardoor zijn werk tot het heden de kijk op de glaskunst heeft veranderd.
Glas in lood is de benaming voor een vensterraam bestaande uit stukken glas gevat in loodlijsten. In een eenvoudige uitvoering vormen de loodlijsten een rechthoekig raamwerk waarin stukken blank vensterglas gevat zijn. Glas in lood werd destijds gemaakt omdat een raam uit één stuk glas niet te maken viel. Glas in lood leent zich echter uitstekend voor kunstzinnige uitvoeringen, met kleurrijke voorstelling. Men treft glas in lood wel aan in oude herenhuizen, maar vooral in kerken, waar het zicht van binnen op de ramen door het invallende licht het kunstzinnige karakter doet uitkomen.
De techniek van glas in lood is al zeer oud. Stukken gekleurd of gebrandschilderd glas worden naar het patroon van de gewenste voorstelling gesneden en gevat in H-vormige loodlijsten, die op de punten waar zij elkaar kruisen aan elkaar worden gesoldeerd. Om het raam waterdicht te maken wordt tussen de loodlijst en het glas een kit aangebracht. Aangezien gewone loodlijsten niet voor veel stevigheid zorgen, zijn vaak enkele doorgaande loodlijsten voorzien van een stalen kern. Desondanks is een glas in loodraam een tamelijk zwakke constructie, zodat grotere uitvoeringen ter versteviging bevestigd worden aan aparte stalen spijlen. Grotere ramen bestaan doorgaan uit meerdere deelramen. Deze deelramen beschikken dan elk over een eigen sponning die tezamen het gehele raam vormen.
